İş veya işletme ile ilgili olarak ortaya çıkan davalarla ilgili olarak avukatlara ve karşı tarafın avukatlarına yasa gereği yapılan ödemeler ile bu davalar sonucunda ortaya çıkan mahkeme masrafları

ticari ve kurum kazancının tespitinde indirim konusu olarak dikkate alınabilir. Ancak söz konusu davalara işletme sahibinin şahsi kusurunun sebep olması halinde ödemeler indirim konusu yapılamaz.

Konuya ilişkin Ankara Vergi Dairesi Başkanlığı’nın Temmuz 2007 Tarihli özelgesinin özeti aşağıdaki gibidir.

İlgide kayıtlı dilekçeniz ile, 3.Ticaret Mahkemesinin kararına göre karşı taraf avukatına asgari ücret tarifesine göre ödenen vekalet ücretinin gider olarak kabul edilip edilmeyeceği hakkında görüş talep edilmektedir.

5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu’nun 6’ncı maddesinin birinci fıkrasında kurumlar vergisinin, mükelleflerin bir hesap dönemi içinde elde ettikleri safi kurum kazancı üzerinden hesaplanacağı belirtilmiş olup, aynı maddenin ikinci fıkrasında da, safi kurum kazancının tespitinde Gelir Vergisi Kanunu’nun ticari kazanç hakkındaki hükümlerinin uygulanacağı hükme bağlanmıştır.

193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun 40’ıncı maddesinde ticari kazancın tespitinde indirimi kabul edilen giderler bentler halinde belirtilmiş olup, 3 numaralı bentte; işle ilgili olmak şartıyla, mukavelenameye veya ilama veya kanun emrine istinaden ödenen zarar, ziyan ve tazminatlar indirilecek giderler arasında sayılmıştır.

Diğer taraftan; Avukatlık Kanununda dava sonunda kararla tarifeye dayanılarak karşı tarafa yüklenecek vekalet ücretinin avukata ait olduğu, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununda ise yargılama giderlerinden sayılan vekalet ücretinin haksız çıkan taraftan alınarak, haklı çıkan tarafa verileceği, hüküm altına alınmıştır.

Bu çerçevede; işle ilgili olarak mahkeme kararına istinaden davalı avukatına ödenen vekalet ücretinin safi kurum kazancının tespitinde gider olarak hasılattan indirilmesi mümkün bulunmaktadır.

Bilgi edinilmesini rica ederim.

(Ankara Vergi Dairesi Başkanlığı’nın Temmuz 2007 Tarih ve  B.07.1.G.İ.B.4.06.16.01 sayılı özelgesi)

Ayrıca konuya ilişkin bazı Danıştay kararlarının özeti aşağıda sunulmuştur.
‘Bedelsiz ithal yolu ile yurda getirilen emtianın satışa arz edilmesinden elde edilen gelir ticari kazanç olup bu kazncın elde edilmesiyle ilgili avukatlık, tavassut ve komisyon ücretleri gider olarak yazılabilir.’(Danıştay 13’üncü Daire, 05.02.1975 Tarih Esas No: 1973/5723, Karar No; 1975 /401)

‘Gerek kendi avukatına, gerek tazminat davasının reddedilen kısmı için karşı taraf avukatına ödenen bedel gider yazılabilir.’(Danıştay 13’üncü Daire , 24.04.1975 Tarih , Esas No; 1974/1394, Karar No; 1975/1533)

‘Gayrimeşru kazanç sağlamadığı yolundaki iddiasının isbatı zımnında tuttuğu avukata ödediği meblağların masraf olarak yazılması mümkündür.’(Danıştay 4. Daire ,28.02.1970 Tarih , Esas No:1967/2286, Karar No;1970/965)

‘Davalının ticari faaliyeti dolayısiyle Milli Korunma Kanunu gereğince mahkemeye verildiği mahkeme sonunda beraat ettiği anlaşıldığına göre , 5421 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun 41’inci maddesinin 1’inci bendi hükmü karşısında bu dava dolayısiyle ödediği vekalet ücretinin gider kaydında kanuna aykırılık görülmemiştir.’(Danıştay 4. Daire ,26.06.1963 Tarih EsasNo: 1960/1682, Karar No:1963/2380)
 
Expense recording of the fees of legal attorneys and the court expenses
 
The payments extended to the legal attorneys, and the legal attorneys of the counter parties pursuant to the laws, in lawsuits initiated in connection with the business or the enterprise, and the court expenses that incur as the result of such lawsuits, may be treated as deductible expenses. However, if the lawsuits in question have been filed due to the personal fault of the  enterprise, the above mentioned payments are not deductible.
 
The Ruling issued by the Department of Ankara Tax Office  dated July 2007, is presented in summary below.
 
Through your petition mentioned in the Ref section, we were requested to present an opinion as to whether or not  the legal attorney fee paid to the lawyer  of the counter party, based on the minimum wage tariff pursuant to the decision passed by the 3^rd Commercial Court, shall be accepted as deductible expense.
 
In Article 6/i of the Corporation Tax Code No. 5520, it is stated that corporation tax shall be assessed over the net corporate earnings generated by the taxpayers within one account period,  and in the second paragraph of the same article,  it is stated that  the provisions of the Income Tax Code concerning commercial earnings shall be taken into consideration  during the determination of the net corporate earnings.
 
In Article 40 of the Income Tax Code,  the expenses that will be allowed for deduction have been enumerated,  and in paragraph 3, it is stated that losses, damages, and indemnities paid based upon written agreements, judicial decrees, or by order of law, provided they are relevant to the business, are included among the deductible expenses.
 
Meanwhile, in the Law Concerning Legal Attorneys, it is stated that  the fee for legal attorney to be charged on the counter party at the end of the lawsuit, based on the tariff, shall belong to the concerned legal attorney, and in the Law Concerning Judicial Procedures, it is stated that the legal attorney fee which is included among the judicial expenses, shall be levied from the guilty part and shall be paid to the part who has won the case.  Within this framework,  the legal attorney fee paid to the lawyer of the defendant based on the court decree, can be deducted as expense from the revenues, in the calculation of the net corporate earnings.
 
(Ruling issued by the Department of Ankara Tax Office dated July 2007, and Numbered B.07.1.G.İ.B.4.06.16.01)
 
Also, the summary of some of the resolutions passed by the Council of State  regarding the subject matter, are provided below.
 
“The gains earned from the sale of the merchandise brought to the country through imports without f/x transfer, are in the nature of commercial earnings, and  le fees for legal attorneys,  brokerage and commission fees may be recorded as expense. (13^th Office of the Council of State, dated 05.02.1975, File No: 1973/5723, Resolution No; 1975 /401)
 
“The charge that is paid  both to a party’s own legal attorney, and to the counter party’s legal attorney, can be recorded as expense.  (13^th Office of the Council of State, dated 24.04.1975, File No: 1974/1394, Resolution No; 1975 /1533)”
 
“The charges paid to  the legal attorney hired by the concerned party for the proof of his assertion that  he has not generated illegitimate gains, can be excluded. (4^th Department of Council of State File No 1967/2286, Resolution No: 1070/965)
“Since it has been understood that the defendant has acquitted at the legal court for the lawsuit initiated  pursuant to the National Protection Law on account of his commercial activities, pursuant to Article 41/1 of the Income Tax Code the legal attorney fee that he has paid on account of this lawsuit, can be recorded as expense (4^th Department of Council of State Dated 26.06.1963, File No. 1960/1682, Resolution No. 1963/2380).File No/Muhasebe ve Vergi