Sahte fatura kullanılması nedeniyle yapılan incelemede, fatura karşılığının çekle ve banka aracılığıyla ödendiği hususunun dikkate alınması ve ödemelerin mahiyetinin araştırılması gerektiği hk.

İstemin Özeti: 2004 yılı işlemleri incelenen davacı adına, 2004/7, 10 ve 12. dönemleri için re’sen salınan vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi ile kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istemiyle dava açılmıştır. Vergi Mahkemesinin kararıyla; davacının 2004 yılında (...) Ltd. Şti.’den aldığı toplam 10 adet faturanın sahte olduğunun, anılan firma hakkında düzenlenen raporlar uyarınca tespit edilmesi üzerine faturalarda yer alan katma değer vergisi indirimleri kabul edilmeyerek tarhiyat yapıldığı, (...) Ltd. Şti. hakkında düzenlenen 30.04.2007 günlü ve 470-10 sayılı vergi tekniği raporunda 26.06.2003 tarihinde şirket hisselerini devralan şirket ortaklarının ikametgah adreslerinde bulunamadığı, katma değer vergisi beyannamelerinin yüksek matrahlı olmasına rağmen ödenecek vergi çıkmadığı, 2003 yılı kurumlar vergisi, 2006/1. dönem geçici vergi ve Şubat dönemi için katma değer vergisi beyannamesini verdiği, sonraki dönemler beyanname vermediği, mükellefiyetinin 30.04.2007 tarihinde re’sen terkin edildiği ve hakkında yapılan tarhiyata dava açmadığının anlaşıldığı, davacının fatura aldığı bu mükellef hakkında yapılan tespitlerin faturaların sahte olduğunu gösterdiği sonucuna ulaşıldığından dava konusu vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinde hukuka aykırılık görülmediği, kesilen özel usulsüzlük cezasının ise faturalarda belirtilen emtiaların gerçekte kimden alındığı yönünde yapılmış somut bir tespit olmadığından hukuka aykırı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen reddine karar verilmiştir. Davacı, faturalara konu alımların gerçek olduğunu, ödemelerin de banka aracılığıyla yapılmış olduğunu, davalı idare ise, özel usulsüzlük cezasının yasaya uygun olduğunu ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedirler.

Karar: 2004 yılı işlemleri incelenen davacı adına 2004/7, 10 ve 12. dönemleri için salınan vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin kaldırılması istemiyle açılan davayı reddeden, kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılmasına karar veren Vergi Mahkemesi kararı taraflarca temyiz edilmiştir.

Davalı İdarenin, özel usulsüzlük cezasına ilişkin olarak ileri sürdüğü iddialar, kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bu kısmının bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir.

Davacının temyiz istemine gelince;

213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 134. maddesinde, vergi incelemesinden maksadın ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunu araştırmak, tespit etmek ve sağlamak olduğu belirtilmiştir. Aynı Kanun’un 30. maddesinde ise re’sen vergi tarhıyla, ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunun gerçek veya gerçeğe en yakın haliyle saptanması, bu yolla vergi kayıp ve kaçağı önlenerek vergide adaletin sağlanmaya çalışılması amaçlanmıştır.

3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu’nun 29. maddesinin 1. fıkrasında; mükelleflerin, yaptıkları vergiye tabi işlemler üzerinden hesaplanan katma değer vergisinden, bu Kanun’da aksine hüküm olmadıkça, faaliyetlerine ilişkin olarak aşağıdaki vergileri indirebilecekleri hükmüne yer verilmiş, fıkranın (a) bendinde de; kendilerine yapılan teslim ve hizmetler dolayısıyla hesaplanarak düzenlenen fatura ve benzeri vesikalarda gösterilen katma değer vergisinin indirilebileceği açıklanmıştır. Aynı Kanun’un “indirimin belgelendirilmesi” başlıklı 34. maddesinin 1. fıkrasında, yurt içinden sağlanan veya ithal olunan mal ve hizmetlere ait katma değer vergisinin, alış faturası veya benzeri vesikalar ve gümrük makbuzu üzerinde ayrıca gösterilmek ve bu vesikalar kanuni defterlere kaydedilmek şartıyla indirilebileceği ifade edilmiştir.

Vergi Mahkemesince, davacının yapmış olduğu hizmet alımlarına ait faturaları düzenleyen (...) Ltd. Şti. hakkında düzenlenen vergi tekniği raporlarında yer alan tespitler esas alınarak ve vergileme açısından yeterli bularak davacı adına düzenlenen faturaların sahte ve içeriği itibarıyla yanıltıcı olduğu sonucuna varılmış ve bu faturalarda yer alan katma değer vergisi indirimi kabul edilmeyerek yapılan tarhiyatın kaldırılması istemiyle açılan dava reddedilmiştir.

Ancak, davacının kurumun defter ve belgelerinin incelenmesi sonucu sahte olduğu ileri sürülen fatura karşılıklarının banka aracılığı ile çekle ödendiği tespit edildiği halde inceleme elemanınca vergi incelemesinin amacına uygun olarak bu belgelerin mahiyeti hakkında hiç bir inceleme yapılmamıştır.

Davacı tarafından ödemelerin çekle yapıldığını gösteren banka ekstreleri dosyaya sunulmuş ancak vergi mahkemesince de çekle ödeme iddiaları dikkate alınmamış, ödemelerin mahiyeti araştırılmamış, fatura düzenleyen firma hakkındaki raporda yer alan tespitler esas alınarak söz konusu faturaların sahte olduğu kabul edilmiştir.

Bütün bu hususlar gözönünde tutulduğunda, davacının lehine ve aleyhine olan hususların birlikte değerlendirilmediği, dolayısıyla dava konusu tarhiyatın, 213 sayılı Kanun’un 3. maddesinde belirtilen, vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olacağı kuralı ile 134. maddesindeki vergi incelemesinde öngörülen amaca aykırı olduğu sonucuna ulaşıldığından, eksik incelemeye dayalı vergi inceleme raporuna istinaden yapılan tarhiyatın kaldırılması istemiyle açılan davayı vergi ziyaı cezalı vergi aslı yönünden reddeden Vergi Mahkemesi kararında hukuka uyarlık görülmemiştir.

Açıklanan nedenlerle, davalı İdarenin temyiz isteminin reddine, davacının temyiz isteminin kabulüyle, Vergi Mahkemesinin kararının, katma değer vergisi ve vergi ziyaı cezasına ilişkin kısmının bozulmasına oyçokluğuyla, özel usulsüzlük cezasına ilişkin kısmının onanmasına oyçokluğuyla karar verildi(*).

(*)     KARŞI OY: Taraflar temyiz dilekçelerinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmediğinden, temyiz istemlerinin reddedilerek Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği görüşüyle kararın vergi ziyaı cezalı katma değer vergisine ilişkin kısmına karşıyız.