İşçi ile işveren arasında hizmet tespitine ilişkin mahkeme kararları neticesinde bir çok farklı uygulama bulunmaktaydı. Başlangıçta, hizmet tespitine ilişkin kararların uygulaması noktasında, tahakkuk eden prim ve idari para cezaları gerek davalı işveren gerekse davacı sigortalı tarafından ödenmeden, sigortalılık süresi olarak değerlendirilmemekteydi. Davacı sigortalı mahkemece kazanmış olduğu günlerin emeklilik hesabında değerlendirilmesi için, muhakkak surette prim ve idari para cezasının ödenmesi şarttı. Bu noktada mağduriyetin önüne geçmek adına, tahakkuk edecek prim ve idari para cezasının işverenden tahsil kabiliyeti olup olmadığına göre karar verilerek işleme alınması gerektiği yönünde düzenleme yapıldı. Tahsil kabiliyetinin ölçülmesinde farklı uygulamaları beraberinde getirdiği gibi hizmet tespit davalarının uygulanmasını temini için yeni bir dava yolunu daha açmış oldu. Anayasa’nın 138. maddesinin dördüncü fıkrasında “yasama ve yürütme organları ile idare, mahkeme kararlarına uymak zorundadır; Bu organlar ile idare, mahkeme kararlarını hiçbir surette değiştiremez bunların yerine getirilmesini geciktiremez” hükmü gereği ve son dönemde Yargıtay 10. Hukuk Dairesi’nin vermiş olduğu kararlardan dolayı hizmet tespit davalarına ilişkin tahakkuk edebilecek, prim ve idari para cezasının tahsilli konusunda ödeme olmaksızın hizmetin kazandırılması sağlanmıştır. Bu düzenleme ile birlikte hizmet tespit davalarının kararlarının uygulanması noktasında yeni bir dava yolu ortadan kalktığı gibi, davacı sigortalının emeklilik aylığının bağlanması sırasında hesaba katılmasının yerinde bir karar olduğu kanaatindeyiz. Hakan HASTÜRK Yaklaşım / Kasım 2013 / Sayı: 251

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------