Merkez Bankası başta dış şoklar nedeniyle % 4'lük enflasyon hedefinin 2011'de tutturulabileceğini açıkladı ve eleştirilerin odak noktası haline geldi. Ancak hedeflemenin ilk yıllarında başarısız olan tek ülke Türkiye değil... Brezilya 7 yıllık uygulamasında sadece 2 yıl hedefi bant içinde tuttu. Çek Cumhuriyeti de 7 yılda 3 yıl hedefe ulaştı. Kanada ve İsveç 10 yıl içinde 4 yıl, Yeni Zelanda 15 yılda 6 yıl hedeften saptı..

Merkez Bankası Başkanı Durmuş Yılmaz, yüzde 4'lük 2008 enflasyon hedefinin ancak 2011'de tutturulabileceğini açıklayınca bir anda eleştirilerin odak noktası haline geldi. Ancak hedefleme rejimini geçmişte uygulayan ülkelere bakıldığında Türkiye Cumhuriyeti Merkez Bankası'nın hedeften sapmada yanlız olmadığı görülüyor. Merkez Bankası'nın nisan ayı beklenti anketinde yıl sonu enflasyon tahmini yüzde 8.44 düzeyinde. Başkan Durmuş Yılmaz ise "Elimdeki verilere göre iyimserim. Enflasyon yıl sonunda yüzde 9.3'ü görür" açıklamasını yaptı. Başkan Yılmaz gerekçe olarak da gıda ve enerji fiyatlarındaki artışı, küresel mali riskleri ve iç siyasi belirsizlikleri gösterdi.

DIŞ ŞOKLAR HEDEFLEMEDE ETKİLİ
Enflasyon hedeflemesi rejimini şimdiye kadar bir çok gelişmiş ve gelişmekte olan ülkenin uygulamaya çalıştı. Türkiye ise 2002'den bu yana örtük, 2006'dan beri de açık hedefleme rejimini uyguluyor. Bu rejimin ilk uygulayıcısı olan Yeni Zelanda'daki 15 yıllık uygulamada 6 yıl hedef şaştı. Ülke ilk 5 yıl içinde 3 kez karavana attı. İsveç'te de 10 yıllık uygulama boyunca ilk 4 yılda iki kez olmak üzere toplam 4 kez hedef tutmadı. Gelişmiş ülkeler arasındaki Kanada rejimi hayata geçirdiği ilk 10 yılda üçü arka arkaya olmak üzere 4 kez hedef rakamını yakalayamadı. Gelişmekte olan ülkelerde de durum çok farklı değil. Brezilya'nın 7 yıllık uygulamasında enflasyon sadece 2 yıl hedef bandının içinde kaldı. Yine Çek Cumhuriyeti'ndeki 7 yıllık uygulamada da ancak 3 kez yıl sonunda hedef bant dahilinde seyretti. Brezilya'nın hedefte sapma yaşamasının ana nedeni arz yönlü şoklar başta olmak üzere kamu personeline ve üretimine yapılan zamlardı. Meksika ve Şili de dış finansal şoklardan olumsuz etkilenen ülkeler arasındaydı. Tıpkı Başkan Durmuş Yılmaz'ın altını çizdiği gibi başarı ve başarısızlıkta küresel konjonktürün önemi büyük.

FT: Merkez'in kredibilitesi erozyona uğradı

MERKEZ Bankası'nın enflasyonu tek haneye indirme çabalarının para politikasında "tahterevalli" ye benzer iniş çıkışlara neden olduğu öne sürüldü. Financial Times gazetesi, bu iniş çıkışların ekonomistlerin gözünde MB'nin kredibilitesini bir miktar aşındırdığı yorumunu yaptı. Haberde, Merkez Bankası Başkanı Durmuş Yılmaz'ın bir süre önce FT ile yaptığı söyleşide iki yıl art arda enflasyon hedefinin ıskalanmasının "Büyük bir kredibilite sorunu"nu oluşturduğunu kabul ettiğine dikkat çekildi.

MERKEZ Bankası'ndan gelen sinyallerin hemen ardından yabancı yatırım bankaları da 'not artırım toto' oynamaya başladı. Lehman Brothers yayınladığı raporda mayıs ayında Merkez Bankası'nın faizi 0,50 puan artıracağını tahmin ederken banka yıl sonuna kadar Merkez'in faizde 1.25'lik artışa gidebileceği beklentisini açıkladı. Diğer bir yatırım bankas Goldman Sach da mayıs ayında MB'den 0,50 puanlık artış beklenildiğini raporuna yansıttı. Nitekim Merkez Bankası Başkanı Durmuş Yılmaz da açıklamasında not artırım sürecini başlatacağını şu ifadelerle göstermişti: "İki yıl üst üste hedefini tutturamamış bir Merkez Bankasıyız. Açık enflasyon hedeflemesine geçtiğimiz dönemden bu yana başarı grafiğimiz yok. Bu bizim için kredibilite sorunu, bunu kabul ediyoruz. Ama hedef değiştirilmeyecek. Merkez Bankası gevşek bir politika izlemeyecek. Önümüzdeki dönemde para politikası kademeli ve ölçülü şekilde sıkılaştırılacak." Global enerji fiyatlarında tırmanış, pirinç buğday gibi gıda ürünlerinde yaşanan kıtlık sonucu fırlayan fiyatlar ve mortgage krizinin gecikmeli etkileri dünyada pek çok ülkeyi faiz artırımına zorladı. ABD faizini yüzde 2'ye indirirken son dönemde 11 merkez bankası faizlerinde 0,25-0,50 arası artışa gitti. Faiz artırımına ihtiyaç duyulmasının ana sebebi ise son 5 yılda gelişmekte olan ülkeleri güllük gülistanlık bir piyasa armağan eden yabancı yatırımcıları kaçırmama kaygısı veya yeniden çekme isteğiydi.

http://www.sabah.com.tr/haber,E488FBF277DB4E7097906D9D7852A74D.html