| Türkiye Muhasebe Standartları Kurulundan: İMTİYAZLI HİZMET ANLAŞMALARINA İLİŞKİN TÜRKİYE FİNANSAL RAPORLAMA STANDARDI YORUMU (TFRS YORUM 12) HAKKINDA TEBLİĞ SIRA NO: 65 Amaç MADDE 1 – (1) Bu Tebliğin amacı; “TFRS Yorum 12 İmtiyazlı Hizmet Anlaşmaları” (TFRS Yorum 12) Türkiye Finansal Raporlama Standardı Yorumunun yürürlüğe konulmasıdır. (2) Adı geçen Türkiye Finansal Raporlama Standardı Yorumu bu Tebliğin 1 no’lu ekinde yer almaktadır. Kapsam MADDE 2 – (1) Bu Tebliğin kapsamı TFRS Yorum 12’nin Ek/1’de yer alan metninde belirlenmiştir. Hukuki dayanak MADDE 3 – (1) Bu Tebliğ, 28/07/1981 tarih ve 2499 sayılı Sermaye Piyasası Kanununun Ek-1 inci maddesi ile 24/02/2004 tarihli ve 2004/6924 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe giren Türkiye Muhasebe Standartları Kurulunun Çalışmalarına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmeliğin 9 uncu maddesinin (f) bendine dayanılarak hazırlanmıştır. Tanımlar MADDE 4 – (1) Bu Tebliğde geçen; (a) TMS: Türkiye Muhasebe Standartlarını, (b) TFRS: Türkiye Finansal Raporlama Standartlarını, (c) Yorum: Türkiye Finansal Raporlama Standartları ile ilgili olarak uygulamaya yön vermek veya standartlara açıklık kazandırmak üzere Kurul onayı ile kamuoyuna duyurulan metni, ifade eder. Yürürlük ve uygulamaya ilişkin hükümler MADDE 5 – (1) Bu Tebliğin 1 no’lu ekinde yer alan TFRS Yorum 12, 31/12/2007 tarihinden sonra başlayan hesap dönemlerinde uygulanmak üzere yürürlüğe girer. İsteyen işletmeler bu hükümler çerçevesinde TFRS Yorum 12’yi 31/12/2007 tarihli finansal tablolarında uygulayabilirler. (2) TFRS Yorum 12’yi, 31/12/2007 tarihli finansal tablolarında uygulamayan işletmeler, 31/12/2007 tarihli finansal tablolarında; (a) “TFRS 1 Türkiye Finansal Raporlama Standartlarının İlk Uygulaması” Türkiye Finansal Raporlama Standardının 9,12,13 ve 25H Paragraflarını, bu Tebliğin 2 no’lu ekinde yer alan şekliyle, uygularlar. Yürütme MADDE 6 – (1) Bu Tebliğ hükümlerini Türkiye Muhasebe Standartları Kurulu yürütür. EK 1 TFRS Yorum 12 İmtiyazlı Hizmet Anlaşmaları İlgili Düzenlemeler · Finansal Tabloların Hazırlanma ve Sunulma Esaslarına İlişkin Kavramsal Çerçeve · TFRS 1 Türkiye Finansal Raporlama Standartlarının İlk Uygulaması · TFRS 7 Finansal Araçlar: Açıklamalar · TMS 8 Muhasebe Politikaları, Muhasebe Tahminlerinde Değişiklikler ve Hatalar · TMS 11 İnşaat Sözleşmeleri · TMS 16 Maddi Duran Varlıklar · TMS 17 Kiralama İşlemleri · TMS 18 Hasılat · TMS 20 Devlet Teşviklerinin Muhasebeleştirilmesi ve Devlet Yardımlarının Açıklanması · TMS 23 Borçlanma Maliyetleri · TMS 32 Finansal Araçlar: Sunum · TMS 36 Varlıklarda Değer Düşüklüğü · TMS 37 Karşılıklar, Koşullu Borçlar ve Koşullu Varlıklar · TMS 38 Maddi Olmayan Duran Varlıklar · TMS 39 Finansal Araçlar: Muhasebeleştirme ve Ölçme · TFRS Yorum 4 Sözleşmenin Kiralama İşlemi Kapsayıp Kapsamadığının Belirlenmesi · TMS Yorum 29 Açıklama- İmtiyazlı Hizmet Anlaşmaları Ön Bilgi 1 Birçok ülkede, yol, köprü, tünel, hapishane, hastane, havalimanı, su dağıtım tesisleri, enerji tedariki ve telekomünikasyon şebekeleri gibi kamu hizmetlerine ilişkin altyapı; geleneksel olarak kamu sektörü tarafından inşa edilmekte, işletilmekte, bakımı yapılmakta ve kamu bütçesi ödeneğinden finanse edilmektedir. 2 Bazı ülkelerde, devlet, söz konusu altyapının geliştirilmesine, finanse edilmesine, işletilmesine ve bakımına özel sektör katılımını sağlamak amacıyla sözleşmeye dayalı hizmet anlaşmaları düzenlemektedir. Altyapı hâlihazırda mevcut olabilir veya hizmet anlaşması dönemi sırasında inşa ediliyor olabilir. Bu Yorum kapsamındaki bir anlaşmada tipik olarak, kamu hizmeti sağlamak amacıyla kullanılan altyapıyı inşa eden veya altyapıyı yenileyen (örneğin altyapının kapasitesini artırarak) ve belli bir dönem içerisinde altyapıyı işleten ve altyapının bakımını yapan bir özel sektör işletmesi (işletmeci) yer alır. İşletmeciye, anlaşma dönemi boyunca vermiş olduğu hizmetlerin karşılığında bir ödeme yapılır. Söz konusu anlaşma, performans standartları ve fiyatların düzenlenmesine yönelik mekanizmalar ile ihtilafların çözümüne yönelik anlaşmaları belirleyen bir sözleşme tarafından yürütülür. Sözü edilen anlaşma, genellikle ‘yap-işlet-devret’, ‘iyileştir-işlet-devret’ veya ‘kamudan özel sektöre’ imtiyazlı hizmet anlaşması olarak tanımlanır. 3 Bu hizmet anlaşmalarının bir özelliği, yükümlülüğün kamu hizmeti niteliğinin işletmeci tarafından üstlenilmesidir. Kamu politikası, hizmetleri işleten tarafın kimliğine bakılmaksızın kamuya sunulan altyapıya ilişkin hizmetler içindir. Hizmet anlaşması, sözleşmeye dayalı olarak, işletmeciyi kamu sektörü işletmesi adına hizmetleri kamuya sunma konusunda yükümlü kılar. Hizmet anlaşmalarının diğer yaygın özellikleri aşağıdaki gibidir: (a) Hizmet anlaşmasını yapan taraf (imtiyazı tanıyan), devlet kurumları dahil olmak üzere, bir kamu sektörü işletmesi veya hizmeti sunma sorumluluğunun devredildiği bir özel sektör işletmesidir. (b) İşletmeci, altyapının ve ilgili hizmetlerin en azından bazılarının yönetiminden sorumludur ve sadece imtiyazı tanıyan taraf adına vekil olarak hareket etmez. (c) Sözleşme, işletmeci tarafından toplanacak başlangıç fiyatlarını belirler ve hizmet anlaşması dönemi boyunca fiyat değişikliklerini düzenler. (d) İşletmeci, başlangıçta altyapıyı hangi tarafın finanse ettiğine bakmaksızın az miktarda bedel karşılığında veya hiçbir ek bedel almadan anlaşma döneminin sonunda belirlenmiş koşullar çerçevesinde altyapıyı, imtiyazı tanıyana teslim etmekle yükümlüdür. Kapsam 4 Bu Yorum, kamudan özel sektöre verilen imtiyazlı hizmet anlaşmalarının işletmeciler tarafından muhasebeleştirilmesini düzenler. 5 Bu Yorum, aşağıdaki koşulların gerçekleşmesi durumunda kamudan özel sektöre verilen imtiyazlı hizmet anlaşmaları için geçerlidir: (a) İmtiyazı tanıyanın, işletmecinin altyapı ile hangi hizmetleri vermesi gerektiğini, bu hizmetleri kimin için vermesi gerektiğini ve hangi fiyat üzerinden vermesi gerektiğini denetlemesi veya düzenlemesi durumunda ve (b) İmtiyazı tanıyanın; mülkiyet, intifa hakkı ya da başka bir vasıtayla, anlaşma döneminin sonunda altyapıya ilişkin mevcut herhangi bir önemli hak/payı kontrol etmesi durumunda. 6 Kamudan özel sektöre verilen imtiyazlı hizmet anlaşmasında bütün yararlı ömrü boyunca (tüm yararlı ömre tabi varlıklar) kullanılan altyapı, 5(a) Paragrafında belirtilen koşulların karşılanması halinde bu Yorumun kapsamına girer. UR1-UR8 Paragrafları, kamudan özel sektöre verilen imtiyazlı hizmet anlaşmalarının bu Yorumun kapsamına girip girmediğinin ve ne derecede bu Yorumun kapsamına girdiğinin belirlenmesini düzenler. 7 Bu Yorum, aşağıda belirtilen her iki madde için de geçerlidir: (a) İşletmecinin hizmet anlaşması nedeniyle inşa ettiği veya üçüncü bir taraftan elde ettiği altyapı; ile (b) İmtiyazı tanıyanın hizmet anlaşmasının amacı doğrultusunda işletmeciye imtiyaz hakkı tanıdığı mevcut altyapı. 8 Bu Yorum, hizmet anlaşmasına girmeden önce işletmeci tarafından maddi duran varlık olarak elde tutulan ve muhasebeleştirilen altyapının muhasebeleştirilmesini düzenlemez. Bu tür bir altyapı için TFRS’lerin bilanço dışı bırakmaya ilişkin hükümleri (TMS 16’da belirtilen) uygulanır. 9 Bu Yorum, imtiyazı tanıyanlarca yapılan muhasebeleştirme işlemlerini düzenlemez. Konular 10 Bu Yorum, imtiyazlı hizmet anlaşmalarındaki yükümlülüklerin ve ilgili hakların muhasebeleştirilmesine ve ölçülmesine ilişkin genel ilkeleri belirler. İmtiyazlı hizmet anlaşmalarının açıklama bilgilerine ilişkin hükümler TMS Yorum 29 : Açıklama-İmtiyazlı Hizmet Anlaşmaları kapsamında yer alır. Bu Yorumda düzenlenen konular aşağıdakilerdir: (a) İşletmecinin altyapı üzerindeki haklarının kullanımı; (b) Anlaşma bedellerinin muhasebeleştirilmesi ve ölçülmesi; (c) İnşaat veya yenileme hizmetleri; (d) İşletme hizmetleri; (e) Borçlanma maliyetleri; (f) Bir finansal varlığın ve maddi olmayan duran varlığın sonraki muhasebeleştirme işlemi; (g) İmtiyazı tanıyan tarafından işletmeciye sunulan kalemler. Görüş Birliği İşletmecinin altyapı üzerindeki haklarının kullanımı 11 Bu Yorum kapsamına giren altyapı, işletmecinin maddi duran varlığı olarak muhasebeleştirilmez; çünkü sözleşmeye dayalı olarak yapılan hizmet anlaşmaları, işletmeciye kamu hizmeti altyapısının kullanımının denetlenmesi hakkını devretmez. İşletmeci, sözleşmede belirlenen şartlar çerçevesinde imtiyazı tanıyan adına kamu hizmetlerini sunmak üzere altyapıyı işletmek için imtiyaz hakkına sahiptir. Anlaşma bedelinin muhasebeleştirilmesi ve ölçülmesi 12 Bu Yorumun kapsamına giren sözleşmeye dayalı anlaşmaların şartları uyarınca, işletmeci, bir hizmet sunucusu olarak hareket eder. İşletmeci, bir kamu hizmetinin sunulması için kullanılan altyapıyı inşa eder veya yeniler (inşaat veya yenileme hizmetleri) ve belirlenen dönem boyunca bu altyapıyı işletir ve altyapının bakımını (işletme hizmetleri) gerçekleştirir. 13 İşletmeci, gerçekleştirdiği hizmetler için TMS 11 ve TMS 18 uyarınca hâsılatını muhasebeleştirir ve ölçer. İşletmecinin tek bir sözleşme veya anlaşma çerçevesinde birden fazla hizmet gerçekleştirmesi durumunda (örneğin, inşaat veya yenileme hizmetleri ile işletme hizmetleri) alınan veya alınacak bedel, tutarlar ayrı ayrı tanımlanabildiği zaman, verilen hizmetlerin gerçeğe uygun değerleri oranında dağıtılır. Söz konusu bedelin niteliği, daha sonra nasıl muhasebeleştirileceğini belirler. Finansal varlık ve maddi olmayan duran varlık olarak elde edilen bedelin daha sonra muhasebeleştirilmesi, aşağıda yer alan 23-26 ncı Paragraflarda detaylı bir şekilde açıklanmıştır. İnşaat veya yenileme hizmetleri 14 İşletmeci, inşaat veya yenileme hizmetlerine ilişkin hâsılatı ve maliyetleri TMS 11’e göre muhasebeleştirir. İmtiyazı tanıyan tarafından işletmeciye verilen karşılık 15 İşletmeci, inşaat veya yenileme hizmeti veriyorsa, işletmeci tarafından alınan veya alınacak bedel, hizmetin gerçeğe uygun değeri üzerinden muhasebeleştirilir. Söz konusu bedel, (a) Bir finansal varlık veya (b) Bir maddi olmayan duran varlık hakları olabilir. 16 İşletmeci, bir finansal varlığı, inşaat hizmetleri karşılığında imtiyazı tanıyanın verdiği veya imtiyazı tanıyanın talimatı doğrulusunda verilen nakit veya diğer bir finansal varlığı elde etmeye ilişkin sözleşmeden doğan koşulsuz bir hakka sahip olduğu ölçüde muhasebeleştirir; anlaşma genellikle hukuken icra edilebilir olduğundan, imtiyazı tanıyanın çok az miktarda, ki o da varsa, ödemeyi yapmama takdiri vardır. Ödeme, işletmecinin altyapının belirlenen kalite veya etkinlik gereklerini karşıladığını garanti etmesi koşuluna bağlı olsa dahi, imtiyazı tanıyan taraf, işletmeciye (a) belirlenen veya belirlenebilen tutarı veya (b) eğer varsa, kamu hizmeti kullanıcılarından tahsil edilen tutarlar ile belirlenen veya belirlenebilen tutarlar arasındaki açığı ödemeyi sözleşmeye dayalı olarak taahhüt ediyorsa, işletmecinin nakit tahsil etmeye ilişkin koşulsuz bir hakkı vardır. 17 İşletmeci, maddi olmayan bir duran varlığı, kamu hizmeti kullanıcılarından ücret tahsil etme hakkını (lisans) elde ettiği ölçüde muhasebeleştirir. Kamu hizmeti kullanıcılarından ücret tahsil etme hakkı, nakit elde etmek için koşulsuz bir hak değildir; çünkü tutarlar, kamunun hizmeti kullandığı ölçüde koşula bağlıdır. 18 İşletmeciye, sunduğu inşaat hizmetleri karşılığında kısmen finansal varlıklarla kısmen de maddi olmayan duran varlıklarla ödeme yapılıyorsa, işletmecinin elde ettiği bedelin her bir unsurunun ayrı ayrı muhasebeleştirilmesi gereklidir. Her iki unsur için alınan veya alınacak bedel başlangıçta, alınan veya alınacak bedelin gerçeğe uygun değeri üzerinden muhasebeleştirilir. 19 İmtiyazı tanıyan tarafından işletmeciye verilen bedelin niteliği, sözleşme şartları ve var olduğu zamandaki ilgili borçlar hukuku hükümleri esas alınarak belirlenir. İşletme Hizmetleri 20 İşletmeci, işletme hizmetlerine ilişkin hâsılatı ve maliyetleri TMS 18’e göre muhasebeleştirir. Altyapıyı belirlenen hizmet verebilir düzeye çıkarmaya ilişkin sözleşmeden doğan yükümlülükler 21 İşletmeci, hizmet anlaşmasının sonunda, altyapı imtiyazı tanıyana teslim edilmeden önce, (a) altyapıyı belirlenen hizmet verebilir düzeyde muhafaza etmek veya (b) altyapıyı belirlenen bir duruma çıkarmak için lisansının bir koşulu olarak yerine getirmesi gereken sözleşmeden doğan yükümlülüklere sahip olabilir. Herhangi bir yenileme unsuru haricinde (bakınız Paragraf 14) sözleşmeden doğan altyapıyı muhafaza etme ve iyileştirme yükümlülükleri, TMS 37 uyarınca muhasebeleştirilir ve ölçülür; örneğin, bilânço tarihindeki mevcut yükümlülüğün yerine getirilmesi için yapılması gereken harcamaya yönelik en iyi tahminde olduğu gibi. İşletmeci tarafından katlanılan borçlanma maliyeleri 22 TMS 23 uyarınca, anlaşmadan kaynaklanan borçlanma maliyetleri, işletmecinin maddi olmayan bir duran varlığı (kamu hizmeti kullanıcılarından ücret tahsil etme hakkı) elde etmeye yönelik sözleşmeden doğan bir hakkı bulunmadıkça, maliyetlere katlanılan dönem içerisinde bir gider olarak muhasebeleştirilir. Bu durumda, anlaşmadan kaynaklanan borçlanma maliyetleri, anlaşmanın düzenlenme aşaması sırasında bu Standart uyarınca izin verilen alternatif işlem çerçevesinde aktifleştirilebilir. Finansal varlık 23 TMS 32 ve TMS 39 ile TFRS 7, 16 ncı ve 18 inci Paragraflar uyarınca muhasebeleştirilen finansal varlıklar için geçerlidir. 24 İmtiyazı tanıyan tarafından veya imtiyazı tanıyanın talimatı ile ödenmesi gereken tutar, TMS 39 çerçevesinde, (a) Bir borç veya alacak, (b) Satılmaya hazır bir finansal varlık veya (c) İlk muhasebeleştirme esnasında belirtilmiş olması halinde, ilgili sınıflandırma koşulları gerçekleştiyse gerçeğe uygun değer farkı kar veya zarara yansıtılan finansal varlık olarak muhasebeleştirilir. 25 İmtiyazı tanıyan tarafından ödenmesi gereken tutar, borç olarak veya alacak olarak ya da satılmaya hazır finansal varlık olarak muhasebeleştirilirse TMS 39, etkin faiz yöntemi kullanılarak hesaplanan faizin kar veya zararda muhasebeleştirilmesini gerektirir. Maddi Olmayan Duran Varlık 26 TMS 38, 17 nci ve 18 inci Paragraflar uyarınca muhasebeleştirilen maddi olmayan duran varlıklar için geçerlidir. TMS 38’in 45–47 nci Paragrafları, parasal olmayan varlık ya da varlıklar veya parasal ve parasal olmayan varlıkların bir bileşimi karşılığında elde edilmiş maddi olmayan duran varlıkların ölçülmesini düzenler. İmtiyazı tanıyan tarafından işletmeciye sunulan kalemler 27 11 inci Paragraf çerçevesinde, hizmet anlaşmasının amacı doğrultusunda imtiyazı tanıyan tarafından işletmeciye imtiyaz hakkı tanınan altyapı kalemleri, işletmecinin maddi duran varlığı olarak muhasebeleştirilmez. İmtiyazı tanıyan aynı zamanda, işletmecinin istediği gibi elinde tutabileceği veya tasarrufta bulunabileceği diğer kalemleri de işletmeciye sağlayabilir. Bu varlıklar, imtiyazı tanıyan tarafından hizmetlerin karşılığı olarak ödenecek bedelin bir kısmını oluşturuyorsa, bu varlıklar TMS 20’de tanımlandığı gibi devlet teşvikleri değildir. Bu varlıklar, işletmecinin varlıkları olarak muhasebeleştirilir, ilk muhasebeleştirme sırasında gerçeğe uygun değerinden ölçülür. İşletmeci, varlıkların karşılığında üstlendiği yerine getirilmeyen yükümlülüklere ilişkin olarak bir borç muhasebeleştirir. 28 “-“ Geçiş 29 30 uncu Paragraf çerçevesinde, muhasebe politikalarındaki değişiklikler, TMS 8 uyarınca muhasebeleştirilir, örneğin geriye dönük olarak. 30 Herhangi bir özel hizmet anlaşması için işletmecinin sunulan en erken dönemin başlangıcında geriye dönük olarak bu Yorumu uygulaması mümkün değilse, işletmeci, (a) Sunulan en erken dönemin başlangıcında var olan finansal varlıkları ve maddi olmayan duran varlıkları muhasebeleştirir; (b) Söz konusu finansal varlıkların ve maddi olmayan duran varlıkların (önceden sınıflandırılmış olmalarına rağmen) ilgili tarihteki defter değerleri olarak daha önceki defter değerlerini kullanır ve (c) Tutarların cari dönemin başlangıcında olduğu gibi değer düşüklüğü için test edildiği durumda, mümkün oldukça, ilgili tarihte değer düşüklüğü için muhasebeleştirilen finansal varlıkları ve maddi olmayan duran varlıkları test eder. Ek A Uygulama Rehberi Bu ek, bu Yorumun ayrılmaz bir parçasıdır. Kapsam (Paragraf 5) UR 1 Bu Yorumun 5 inci Paragrafı, aşağıdaki koşullar gerçekleştiğinde, altyapının bu Yorumun kapsamına girdiğini belirtir: (a) imtiyazı tanıyanın, işletmecinin altyapı ile hangi hizmetleri vermesi gerektiğini, bu hizmetleri kimin için vermesi gerektiğini ve hangi fiyat üzerinden vermesi gerektiğini denetlemesi veya düzenlemesi durumunda; (b) İmtiyazı tanıyanın; mülkiyet, intifa hakkı ya da başka bir vasıtayla, anlaşma döneminin sonunda altyapıya ilişkin mevcut herhangi bir önemli hak/payı kontrol etmesi durumunda. UR 2 (a) koşulunda belirtilen denetim ve düzenleme fonksiyonları sözleşme ya da başka bir vasıtayla (bir düzenleyici vasıtasıyla) düzenlenebilir ve çıktının bir kısmının ya da tamamının başka kullanıcılar tarafından alındığı durumlarla birlikte imtiyazı tanıyanın çıktının tamamını elde ettiği durumları kapsar. Bu koşul gerçekleştirilirken, imtiyazı tanıyan taraf ve ilgili taraflar birlikte dikkate alınır. İmtiyazı tanıyan bir kamu sektörü kuruluşu ise, kamu çıkarı için hareket eden düzenleyicilerle birlikte kamu sektörü bir bütün olarak, bu Yorumun amaçları doğrultusunda imtiyazı tanıyanla ilgili olarak kabul edilir. UR 3 (a) koşulunun amaçları doğrultusunda, imtiyazı tanıyanın fiyat üzerinde tam kontrolünün olması gerekmez: fiyatın imtiyazı tanıyan tarafından, sözleşme veya düzenleyici tarafından (örneğin bir tavan fiyat oranı tarafından) düzenlenmesi yeterlidir. Ancak, ilgili koşul, anlaşmanın özü için uygulanır. Sadece uzak durumlarda uygulanabilecek bir tavan fiyat oranı gibi esas olmayan özellikler, göz ardı edilir. Bunun aksine örneğin, sözleşmenin işletmeciye fiyatları belirleme özgürlüğünü tanıması ancak fazla karın imtiyazı tanıyana iade edilmesi durumunda,,işletmecinin kazancı tavan fiyat oranına göre belirlenir ve denetim testinin fiyat bileşeni koşulu karşılanmış olur. UR 4 (b) koşulunun amaçları doğrultusunda, imtiyazı tanıyanın mevcut herhangi bir önemli hak/pay üzerindeki denetimi hem işletmecinin altyapıyı satmasını veya ipotek etmesini kısıtlamalı hem de imtiyazı tanıyana anlaşma süresince sürekli olarak kullanım hakkını vermelidir. Altyapıya ilişkin mevcut hak/pay, vadesi gelmiş ve anlaşma döneminin sonunda beklenen koşuldaymış gibi olan altyapının tahmin edilen cari değeridir. UR 5 Denetim, yönetimden ayrılmalıdır. İmtiyazı tanıyan, hem Paragraf 5 (a)’da tanımlanan denetimi hem de altyapıya ilişkin mevcut herhangi bir önemli hak/payı elinde bulunduruyorsa işletmeci, çoğu durumda yönetime ilişkin geniş takdir yetkisine sahip olsa dahi, sadece imtiyazı tanıyan adına altyapıyı yönetiyordur. UR 6 (a) ve (b) koşulları birlikte, gerekli değiştirmeler dahil olmak üzere (bakınız Paragraf 21), altyapının ekonomik ömrünün tamamın ne zaman imtiyazı tanıyan tarafından denetleneceğini belirler. Örneğin, işletmecinin anlaşma süresince altyapının bir kısmını değiştirmesi gerekiyorsa (örneğin, yolun üst tabakasını veya bir binanın çatısını), ilgili altyapı kalemi bir bütün olarak dikkate alınır. Bu nedenle, imtiyaz sahibi değiştirilen ilgili parçanın nihai durumuna ilişkin mevcut herhangi bir önemli hak/payı denetliyorsa (b) koşulu, değiştirilen kısım dahil olmak üzere altyapının tamamı için gerçekleşmiş olur. UR 7 Bazen altyapının kullanımı Paragraf 5(a)’da belirtildiği gibi kısmen düzenlenebilir ve kısmen de düzenlenmeyebilir. Ancak, bu anlaşmalar, birçok türde olabilir: (a) Fiziki olarak ayrılabilen ve bağımsız olarak işletilebilen ve TMS 36’da tanımlandığı gibi nakit yaratan birim tanımını karşılayan herhangi bir altyapı, tamamen düzenlenmemiş amaçlar için kullanılıyorsa ayrıca incelenir. Örneğin, bu durum, kalan kısmı imtiyazı tanıyan tarafından kamu hastalarını tedavi etmek için kullanılan bir hastanenin özel kısmı için geçerli olabilir. (b) Sadece yardımcı faaliyetler (hastanedeki bir dükkân gibi) düzenlenmediği zaman, denetim testleri, bu faaliyetler yokmuş gibi uygulanır; çünkü imtiyazı tanıyanın Paragraf 5’te açıklandığı gibi hizmetleri denetlemesi durumunda yardımcı faaliyetlerin varlığı, imtiyazı tanıyanın altyapı denetiminden çıkmaz. UR 8 İşletmeci, Paragraf UR7(a)’da tanımlanan ayrılabilir altyapıyı veya Paragraf UR7(b)’de tanımlanan düzenlenmeyen yardımcı hizmetleri sağlamak amacıyla kullanılan tesisleri kullanma hakkına sahip olabilir. Her iki durumda da, imtiyazı tanıyan tarafından işletmeciye verilen ve özünde kiralama işlemi olan bir işlem söz konusu olabilir; böyle bir durumda bu işlem, TMS 17 uyarınca muhasebeleştirilir. EK 2 TFRS Yorum 12’yi 31/12/2007 tarihli finansal tablolarında uygulamayan işletmeler için TFRS 1 Standardının 31/12/2007 tarihli finansal tablolarda uygulanacak olan Paragrafları Paragraf 9 “9. Diğer Standartlarda yer alan geçiş hükümleri, halihazırda TFRS’leri uygulayan bir işletmenin muhasebe politikasındaki değişikliklere uygulanır; söz konusu hükümler 25D, 25H, 34A ve 34B Paragrafları hariç, TFRS’yi ilk kez uygulayan işletmelerin TFRS’ye geçişinde uygulanmaz.” 12 nci Paragrafın (a) bendi “12. (a) 13-25H ve 36A-36C Paragrafları, diğer TFRS’lerin bazı hükümlerinden muafiyet sağlar.” 13 üncü Paragrafın (l) bendinden sonra gelmek üzere (m) bendi “13. (m) “TFRS Yorum 12 İmtiyazlı Hizmet Anlaşmaları” Yorumuna uygun olarak muhasebeleştirilen bir finansal varlık veya maddi olmayan duran varlık (Paragraf 25H).” 25G Paragrafından sonra gelmek üzere başlık ve 25H Paragrafı “İmtiyazlı hizmet anlaşmaları 25H. TFRS’yi ilk kez uygulayan işletme TFRS Yorum 12 geçiş hükümlerini uygulayabilir.” | 
