Serbest Meslek Kazanç Esasına Göre Vergilendirilen Avukat, Noter ve Mali Müşavir Özelinde Dış Giyim Harcamalarının Vergisel Boyutu |
09 Mart 2021 | |
I- GİRİŞ Serbest meslek erbapları genel olarak takım elbise ve benzeri kıyafet giymekte, yaptıkları bu harcamaları gider yazmaktadırlar. Ancak yapılan bu harcamalara yönelik giderlerin kanunen kabul edilip-edilmediği önem arz etmektedir. Bu makalede; serbest meslek erbaplarının dış giyim harcamalarının vergisel boyutu, serbest meslek erbabının dış giyim harcamalarının niteliği; giyim harcamalarının gelir vergisi ve katma değer vergisi kanunu karşısındaki durumu irdelenecektir. Konu ile ilgili önce vergi mevzuatı çerçevesin de konuyu ele alacağız. En son olarak ise, güncelden geriye doğru Maliye İdaresi tarafından serbest meslek erbabı mensupları için verilmiş bir kaç özelge örnekleri ile birlikte açıklamamıza yer vereceğiz. II- KONU İLE İLGİLİ MEVZUAT HÜKÜMLERİ A- SERBEST MESLEK KAZANÇ TARİFİ Gelir Vergisi Kanunu’nun 65-70. maddeleri “Serbest Meslek Kazançları”na ayrılmıştır. Sırasıyla, serbest meslek kazancının tarifi, serbest meslek erbabının kimler olduğuna, serbest meslek kazancının tespitine ve mesleki giderler kısmına yer verilmiştir. 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun; “Serbest Meslek Kazancının Tarifi” başlıklı 65. maddesinde; “Her türlü serbest meslek faaliyetinden doğan kazançlar serbest meslek kazancıdır. Serbest meslek faaliyeti; sermayeden ziyade şahsi mesaiye, ilmi veya mesleki bilgiye veya ihtisasa dayanan ve ticari mahiyette olmayan işlerin işverene tabi olmaksızın şahsi sorumluluk altında kendi nam ve hesabına yapılmasıdır...” hükmü yer almıştır. B- SERBEST MESLEK ERBABI İlgili Kanun’un “Serbest Meslek Erbabı” başlıklı 66. maddesinde; “Serbest meslek faaliyetini mutat meslek halinde ifa edenler, serbest meslek erbabıdır. Serbest meslek faaliyetinin yanında meslekten başka bir iş veya görev ile devamlı olarak uğraşılması bu vasfı değiştirmez. Bu maddenin uygulanmasında:
C- SERBEST MESLEK KAZANÇ TESPİTİ Serbest meslek kazancı bir hesap dönemi içinde serbest meslek faaliyeti karşılığı olarak tahsil edilen para ve ayınlar ve diğer suretlerle sağlanan ve para ile temsil edilebilen menfaatlerden bu faaliyet dolayısıyla yapılan giderler indirildikten sonra kalan farktır. Müşteri veya müvekkilinden, serbest meslek faaliyeti ile ilgili olmak üzere para ve ayın şeklinde alınan gider karşılıkları kazanca ilave edilir. Amortismana tabi iktisadi kıymetlerin elden çıkarılması halinde Vergi Usul Kanunu’nun 328. maddesine göre hesaplanan müspet fark kazanca eklenir. Vergi, resim, harç, keşif, şahitlik, bilirkişilik ve ekspertiz gibi hususlara harcanmak üzere müşteri veya müvekkilden alınan ve tamamen bu hususlara sarf edilen para ve ayınlar kazanç sayılmaz. Serbest meslek erbabı, mesleki kazançlarını Vergi Usul Kanunu hükümlerine göre tuttukları “Serbest meslek kazanç defteri”ne istinaden tespit ederler.
Serbest meslek erbabı için: 1- Ittıla hasıl etmeleri kaydıyla, namlarına, kamu müessesesine, icra dairesine, bankaya, notere veya postaya para yatırılması; 2- Serbest meslek kazancı olarak doğan alacağın başka bir şahsa temliki (Temlikin ivazlı olup olmadığına bakılmaz. İvazlı temliklerde ivazın tahsil şartı aranmaz.) veya müşterisine olan borcu ile takası; Tahsil hükmündedir. Yabancı parasıyla yapılan ödemeler, ödeme gününün borsa rayici ile borsada, rayici yoksa Maliye Bakanlığınca tespit edilecek kur üzerinden Türk parasına çevrilir. Biletle girilen yerlerde faaliyette bulunan dar mükellefiyete tabi serbest meslek erbabı diledikleri takdirde, bilet bedelleri tutarından, bu bedellere dahil resimler düşüldükten sonra kalan miktarın yarısı safi kazanç sayılmak suretiyle vergilendirilirler. D- SERBEST MESLEK KAZANCININ TESPİTİNDE İNDİRİLECEK GİDERLER Serbest meslek kazancının tespitinde aşağıda yazılı giderler hasılattan indirilir: 1- Mesleki kazancın elde edilmesi ve idame ettirilmesi için ödenen genel giderler (İkametgâhlarının bir kısmını iş yeri olarak kullananlar, ikametgâh için ödedikleri kiranın tamamı ile ısıtma ve aydınlatma gibi diğer giderlerin yarısını indirebilirler. İş yeri kendi mülkü olanlar kira yerine amortismanı, ikametgâhı kendi mülkü olup bunun bir kısmını iş yeri olarak kullananlar amortismanın yarısını gider yazabilirler.) 2- Hizmetli ve işçilerin iş yerinde veya iş yerinin müştemilatındaki iaşe ve ibate giderleri, tedavi ve ilaç giderleri, sigorta primleri ve emekli aidatı (bu primlerin ve aidatın geri alınmamak üzere Türkiye’de kain sigorta şirketlerine veya emekli ve yardım sandıklarına ödenmiş olması ve emekli ve yardım sandıklarının tüzel kişiliği haiz bulunmaları şartıyla) ile 27. maddede yazılı giyim giderleri. 3- Mesleki faaliyetle ilgili seyahat ve ikamet giderleri (seyahat maksadının gerektirdiği süre ile sınırlı olmak şartıyla). 4- Mesleki faaliyette kullanılan tesisat, demirbaş eşya ve envantere dahil taşıtlar için Vergi Usul Kanunu hükümlerine göre ayrılan amortismanlar 5- Kiralanan veya envantere dahil olan ve işte kullanılan taşıtların giderleri. 6- Alınan mesleki yayınlar için ödenen bedeller. 7- Mesleki faaliyetin ifası için ödenen mal ve hizmet alım bedelleri. 8- Serbest meslek faaliyetleri dolayısıyla emekli sandıklarına ödenen giriş ve emeklilik aidatları ile mesleki teşekküllere ödenen aidatlar. 9- Mesleki kazancın elde edilmesi ve idame ettirilmesi için ödenen meslek, ilan ve reklam vergileri ile iş yerleriyle ilgili ayni vergi, resim ve harçlar. 10- Mesleki faaliyetle ilgili olarak kanun, ilam ve mukavelenameye göre ödenen tazminatlar. Her türlü para cezaları ve vergi cezaları ile serbest meslek erbabının suçlarından doğan tazminatlar gider olarak indirilemez. Ayrıca Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkındaki Kanun hükümlerine göre ödenen cezalar, gecikme zamları ve faizleri de gelir vergisi matrahından ve gelir unsurlarından indirilemez. III- KONU İLE İLGİLİ GÜNCEL ÖZELGELER A- NOTER İÇİN VERİLEN ÖZELGE Samsun Vergi Dairesi Başkanlığı Gelir Kanunları Grup Müdürlüğü tarafından cevaplanmak üzere “Noterlik faaliyeti ile iştigal ettiğinizi belirterek, ….. Türkiye Noterler Birliği, Noter Odaları ve Noterlik Dairelerinde Görevli Kişilerin Kılık ve Kıyafetine Dair Yönetmelik hükmüne göre alınacak takım elbise, gömlek, kravat ve ayakkabı gibi kıyafetlere ait faturaların gider yazılıp yazılmayacağı, gider yazılabilirse miktar sınırlaması bulunup bulunmadığı hususlarında” görüş talep edilmiştir. Başkanlık görüşüne göre; Gelir Vergisi Kanunu’nun 27. maddesinde, “Aşağıda yazılı teçhizat ve tayın bedelleri gelir vergisinden müstesnadır: ... (2) Demirbaş olarak verilen giyim eşyası (Resmi ve özel daire ve müesseselerce hizmet erbabına işin icabı olarak verilen ve bunların işten ayrılmaları halinde geri alınan giyim eşyası) ...” hükmü yer almaktadır. Gelir Vergisi Kanunu’nun 68. maddesinin birinci fıkrasının; - (1) numaralı bendinde yer alan genel giderlerin, serbest meslek kazancının tespitinde gider olarak indirilebilmesi için kazancın elde edilmesi ve idamesi ile açık ve doğrudan bir bağının bulunması, yapılan işin mahiyetine uygun olması ve iş hacmi ile mütenasip olması gerekmektedir. - (2) numaralı bendinde yer alan giyim giderleri ise işyerinde çalıştırılan hizmetli ve işçilere verilen giyim eşyalarıyla sınırlı olup, bu giyim eşyalarının işçilerce kullanımının işin gereği olması, bunların giyime hazır şekilde ve ayın olarak verilmesi, ticari teamüllere göre bu eşyanın işverence temininin alışılagelmiş olması ve hizmetli ve işçilerin işten ayrılmaları durumunda bunların geri teslim edilmesi gerekmektedir. Bu hüküm ve açıklamaların birlikte değerlendirilmesi sonucunda; mesleki faaliyetinizin ifasında kullandığınızı belirttiğiniz dış giyim eşyalarının münhasıran faaliyetinizin yürütülmesine mahsus olmaması nedeniyle, belirtilen harcamalarınız ile mesleki kazancın elde edilmesi veya idamesi arasında doğrudan bir bağ olduğundan söz edilemeyeceğinden yapmış olduğunuz takım elbise, gömlek, kravat ve ayakkabı gibi harcamaların, mesleki kazancın tespitinde gider olarak dikkate alınması mümkün değildir. Çalışanlarınız için satın aldığınız giyim eşyalarının ise çalışanlarınıza sağlanan menfaat kapsamında değerlendirilerek ücret hükümlerine göre vergilendirilmesi ve ücret gideri olarak mesleki kazancınızın tespitinde indirim konusu yapılması mümkün bulunmaktadır.[1] B- GAYRİMENKUL DANIŞMANI İÇİN VERİLEN ÖZELGE İstanbul Vergi Dairesi Başkanlığı Gelir Kanunları KDV-ÖTV Grup Müdürlüğü tarafından cevaplanmak üzere “Kurumsal şirketlere gayrimenkul danışmanlık hizmeti verdiğiniz belirtilerek; mesleğinizin icrası sırasında kullandığınız ceket, pantolon, gömlek, ayakkabı vb. dış giyim eşyaları için yaptığınız harcamaların gider olarak yazılıp yazılamayacağı ile bu harcamalara isabet eden katma değer vergisi (KDV)’nin indirim konusu yapılıp yapılamayacağı” hususlarında görüş talep edilmiştir. Başkanlık görüşüne göre; 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun 37. maddesinde; “Her türlü ticari ve sınai faaliyetlerden doğan kazançlar ticari kazançtır. … Ticari kazanç, Vergi Usul Kanunu hükümlerine ve bu kanunda yazılı gerçek (Bilanço veya işletme hesabı esası) veya basit usullere göre tespit edilir. ...”
“Bilanço esasına göre ticari kazanç, teşebbüsteki öz sermayenin hesap dönemi sonunda ve başındaki değerleri arasındaki müspet farktır. Bu dönem zarfında sahip veya sahiplerce:
kazancın bu suretle tespit edilmesi sırasında, Vergi Usul Kanunu’nun değerlemeye ait hükümleri ile bu kanunun 40 ve 41. maddeleri hükümlerine uyulur.” hükümlerine yer verilmiştir. Aynı Kanunu’nun 40. maddesinde indirilecek giderler sayılmış olup, anılan maddenin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinde ise ticari kazancın elde edilmesi ve idame ettirilmesi için yapılan genel giderlerin safi kazancın tespitinde indirilebileceği hükme bağlanmıştır. Ticari kazancın elde edilmesi ve idame ettirilmesi maksadıyla yapılan genel giderlerin indirim konusu yapılabilmesi için, söz konusu giderlerle kazancın elde edilmesi ve idamesi arasında doğrudan ve açık bir illiyet bağının bulunması gerekmekte olup bu mahiyette olmayan giderlerin ticari kazancın tespitinde indirim konusu yapılması mümkün değildir. Bu hüküm ve açıklamalara göre, ticari faaliyetin ifasında kullanıldığı belirtilen dış giyim eşyalarının, ilgili faaliyetin yürütülmesine mahsus olmaması nedeniyle, belirtilen harcamalar ile ticari kazancın elde edilmesi veya idamesi arasında doğrudan bir bağ olduğundan söz edilemeyecektir. Bu nedenle, ceket, pantolon, gömlek, ayakkabı vb. dış giyim harcamalarının ticari kazancın tespitinde gider olarak dikkate alınması mümkün bulunmamaktadır. [2] C- MALİ MÜŞAVİR İÇİN VERİLEN ÖZELGE İstanbul Vergi Dairesi Başkanlığı Mükellef Hizmetleri Usul Grup Müdürlüğü tarafından cevaplanmak üzere “Serbest muhasebeci mali müşavirlik mesleğinizin icrası sırasında kullandığınız ceket, pantolon, gömlek, kravat, ayakkabı vb. için yaptığınız harcamaların serbest meslek kazancının tespitinde gider olarak indirim konusu yapılıp yapılmayacağı ile vergilendirme dönemi içinde satın alınan ve bedeli takip eden vergilendirme dönemi içinde ödenecek olan amortismana tabi ofis mobilya ve mefruşat alımları bedellerinin amortisman yolu ile itfasına hangi yılda başlanacağı ve tahsil esasına göre bedeli ödenmediği halde alındığı yıla isabet eden amortisman tutarının gider yazılarak hasılattan indirilmesinin mümkün olup olmadığı” hususlarında görüş talep edilmiştir. Başkanlık görüşüne göre; IV- GELİR VERGİSİ KANUNU YÖNÜNDEN 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun “Serbest Meslek Kazancının Tarifi” başlıklı 65. maddesinde; “Her türlü serbest meslek faaliyetinden doğan kazançlar serbest meslek kazancıdır. Serbest meslek faaliyeti; sermayeden ziyade şahsi mesaiye, ilmi veya mesleki bilgiye veya ihtisasa dayanan ve ticari mahiyette olmayan işlerin işverene tabi olmaksızın şahsi sorumluluk altında kendi nam ve hesabına yapılmasıdır...” hükmü yer almıştır. Aynı Kanun’un 67. maddesinin birinci fıkrasında; “Serbest meslek kazancı bir hesap dönemi içinde serbest meslek faaliyeti karşılığı olarak tahsil edilen para ve ayınlar ve diğer suretlerle sağlanan ve para ile temsil edilebilen menfaatlerden bu faaliyet dolayısıyla yapılan giderler indirildikten sonra kalan farktır.” hükmüne yer verilmiştir. Öte yandan, mezkur Kanun’un 68. maddesinde de serbest meslek kazancının tespitinde hasılattan indirilecek giderler bentler halinde sayılmış olup, maddenin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinde, “Mesleki kazancın elde edilmesi ve idame ettirilmesi için ödenen genel giderler (İkametgahlarının bir kısmını iş yeri olarak kullananlar, ikametgah için ödedikleri kiranın tamamı ile ısıtma ve aydınlatma gibi diğer giderlerin yarısını indirebilirler. İşyeri kendi mülkü olanlar kira yerine amortismanı, ikametgahı kendi mülkü olup bunun bir kısmını iş yeri olarak kullananlar amortismanın yarısını gider yazabilirler.)” hükmü, (2) numaralı bendinde; “Hizmetli ve işçilerin iş yerinde veya iş yerinin müştemilatındaki iaşe ve ibate giderleri, tedavi ve ilaç giderleri, sigorta primleri ve emekli aidatı (bu primlerin ve aidatın geri alınmamak üzere Türkiye’de kain sigorta şirketlerine veya emekli ve yardım sandıklarına ödenmiş olması ve emekli ve yardım sandıklarının tüzel kişiliği haiz bulunmaları şartıyla) ile 27. maddede yazılı giyim giderleri” hükmü, (4) numaralı bendinde; “Mesleki faaliyette kullanılan tesisat, demirbaş eşya ve envantere dahil taşıtlar için Vergi Usul Kanunu hükümlerine göre ayrılan amortismanlar (amortismana tâbi iktisadi kıymetlerin elden çıkarılması halinde aynı Kanun’un 328. maddesine göre hesaplanacak zararlar dahil).” hükmü yer almıştır. Yine aynı Kanun’un 27. maddesinin birinci fıkrasının (2) numaralı bendinde ise; “Demirbaş olarak verilen giyim eşyası (Resmi ve özel daire ve müesseselerce hizmet erbabına işin icabı olarak verilen ve bunların işten ayrılmaları halinde geri alınan giyim eşyası)” hükmüne yer verilmiştir. Gelir Vergisi Kanunu’nun 68. maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinde yer alan genel giderlerin, serbest meslek kazancının tespitinde gider olarak indirilebilmesi için kazancın elde edilmesi ve idamesi ile açık ve doğrudan bir bağının bulunması, yapılan işin mahiyetine uygun olması ve iş hacmi ile mütenasip olması gerekmektedir. (2) numaralı bendinde yer alan giyim giderleri ise işyerinde çalıştırılan hizmetli ve işçilere verilen giyim eşyalarıyla sınırlı olup, bu giyim eşyalarının işçilerce kullanımının işin gereği olması, bunların giyime hazır şekilde ve ayın olarak verilmesi, ticari teamüllere göre bu eşyanın işverence temininin alışılagelmiş olması ve hizmetli ve işçilerin işten ayrılmaları durumunda bunların geri teslim edilmesi gerekmektedir. Bu hüküm ve açıklamaların birlikte değerlendirilmesi sonucunda; mesleğinizin ifasında kullandığınızı belirttiğiniz ceket, pantolon, gömlek, kravat, ayakkabı gibi dış giyim eşyalarının münhasıran faaliyetinin yürütülmesine mahsus olmaması, söz konusu dış giyim eşyalarının iş dışında özel hayatında da kullanılmaya elverişli olması nedenleriyle, belirtilen dış giyim harcamaları ile kazancın elde edilmesi veya idamesi arasında doğrudan bir bağ olduğundan söz edilemeyecektir. Bu itibarla, serbest muhasebeci mali müşavirlik hizmetinin ifasında kullandığınız dış giyime ait harcamalar Gelir Vergisi Kanunu’nun 68. maddesinin (1) ve (2) numaralı bentleri kapsamında değerlendirilemeyeceğinden, anılan harcamaların serbest meslek kazancının tespitinde gider olarak dikkate alınması mümkün değildir.[3] A- AVUKAT İÇİN VERİLEN ÖZELGE Trabzon Vergi Dairesi Başkanlığı Mükellef Hizmetleri Grup Müdürlüğü tarafından cevaplanmak üzere “Avukat olarak serbest meslek faaliyetinde bulunduğunuzu belirterek duruşmalarda giyilmesi zorunlu olan etek, ceket, kumaş pantolon, döpiyes vb. için yapmış olduğunuz dış giyim harcamalarınızı serbest meslek kazancınızın tespitinde indirim konusu yapıp yapamayacağınız” hususunda görüş talep edilmiştir. Başkanlık görüşüne göre; V- GELİR VERGİSİ KANUNU YÖNÜNDEN “Mesleki Giderler” başlıklı 68. maddesinin birinci fıkrasının (2) numaralı bendinde, “Hizmetli ve işçilerin iş yerinde veya iş yerinin müştemilatındaki iaşe ve ibate giderleri, tedavi ve ilaç giderleri, sigorta primleri ve emekli aidatı (bu primlerin ve aidatın geri alınmamak üzere Türkiye’de kain sigorta şirketlerine veya emekli ve yardım sandıklarına ödenmiş olması ve emekli ve yardım sandıklarının tüzel kişiliği haiz bulunmaları şartıyla) ile 27. maddede yazılı giyim giderleri.”
Bu hükümlere göre, bahsi geçen dış giyim harcamalarınızın serbest meslek kazancının elde edilmesi ve idamesi ile açık ve doğrudan bir bağın bulunması, yapılan işin mahiyetine uygun olması ve iş hacmi ile mütenasip bulunması halinde, serbest meslek kazancının tespitinde gider olarak indirilmesi mümkündür. Bu itibarla, mesleğinizin icrası sırasında kullanılması zorunlu olan giysiler için yapılan harcamaların (mesleki faaliyetinizle mütenasip olması şartıyla) kazancınızın tespitinde elde edilen hasılattan indirim konusu yapılması mümkündür. Ancak, mesleğinizin icrası için kullanılması zorunlu olmayan giysiler için yapılan harcamaların indirim konusu yapılması mümkün bulunmamaktadır.[4] VI- DIŞ GİYİM HARCAMALARININ KATMA DEĞER VERGİSİ KARŞISINDAKİ DURUMU KDV Kanunu’nun; 1/1. maddesinde, “Türkiye’de ticari, sınai, zirai faaliyet ve serbest meslek faaliyeti çerçevesinde yapılan teslim ve hizmetlerin KDV’ye tabi olduğu, 29/1. maddesinde ise, mükelleflerin yaptıkları vergiye tabi işlemler üzerinden hesaplanan KDV’den faaliyetlerine ilişkin olarak kendilerine yapılan teslim ve hizmetler dolayısıyla hesaplanarak düzenlenen fatura ve benzeri vesikalarda gösterilen KDV’yi indirebilecekleri” hükmü yer almaktadır. Aynı Kanun’un 30. maddesinde vergi indiriminin yapılamayacağı haller sayılmaktadır. Buna göre anılan maddenin “d” bendine göre; “Gelir ve kurumlar vergisi açısından gider kabul edilmeyen mal ve hizmet alışlarına bağlı olarak ödenmiş olan katma değer vergileri, mükelleflerin vergiye tabi işlemler üzerinden hesaplanan katma değer vergisinden indirilemeyecektir.” İstanbul Vergi Dairesi Başkanlığı tarafından verilen 17.11.2020 Tarih ve 13649056-120.04.01[2018/ÖZE-24]-E.63571 sayılı özelgeye istinaden, “….. mesleki faaliyetinizin ifasında kullandığınızı belirttiğiniz dış giyim eşyalarının münhasıran faaliyetinizin yürütülmesine mahsus olmaması nedeniyle dış giyim harcamalarını Gelir Vergisi Kanununa göre kazancın tespitinde indirimi kabul edilmeyen gider olarak kabul ettiğinden, serbest meslek erbaplarının KDV Kanunu’nun 30/d maddesi uyarınca bu harcamalar nedeniyle yüklenilen KDV’nin indirim konusu yapılması mümkün bulunmamaktadır.” VII- SONUÇ Gelir Vergisi Kanunu ile serbest meslek erbabı olarak nitelendirilen; avukat, mali müşavir, gümrük komisyoncusu, doktor gibi unvanlara sahip kişiler meslek hayatlarında genellikle takım elbise giyip kravat taktıkları üzerinde durarak, yapmış oldukları dış giyim harcamalarının gider olarak indirim konusu olup olmayacağı hususunda defalarca Maliye Bakanlığına başvurarak görüş talep etmişlerdir. Serbest meslek erbapları, dış giyim harcamaları için yaptıkları bu kıyafetleri özel hayatlarında kullanmaları için aldıklarını savunmak hayatın gerçekliğine aykırı olduğunu veya bir tarafın geliri diğer tarafın gideri şeklinde düşünerek gider yazılması gerektiği düşünmektedirler. Hatta, Eski Maliye Bakanı Naci AĞBAL’ın “Mevcut vergi sisteminin, esnaf ve serbest meslek erbabının iş için yaptığı giyim, ulaşım, yemek gibi şahsi harcamaların kazançtan indirilmesine imkân vermediğini, gerçekten yapılan işin doğasına uygun olan şahsi giderlerini kazançtan düşülebilmesine imkân vereceğiz”[5] şeklindeki beyanatına rağmen, serbest meslek erbabları için Gelir Vergisi Kanununda yapılacak bir düzenlemeye ihtiyaç bulunmaktadır. Hal böyleyken, serbest meslek erbaplarının dış giyim harcamaları ile ilgili ilk verilen özelge ile son verilen güncel özelge arasında Mali İdarenin görüşünde en ufak bir fark bulunmamaktadır. Zira Kanunun ihtilafa mahal vermeyecek kadar açık olup, serbest meslek erbabları arasından özelde seçtiğimiz mali müşavir, avukat, noter ve gayrimenkul danışmanlarının talep etmiş oldukları özelgelerle değinildiği üzere “mesleğinizin icrası sırasında kullanılması zorunluluk hususu ile iş dışında özel hayatında da kullanılmaya elverişli olması” gerekçeleriyle serbest meslek erbaplarının dış giyim harcamaları Gelir Vergisi Kanun gereği gider olarak indirim konusu yapılamaz. İndirim konusu yapılamayan bu harcamalara ait KDV’nin de indirim de söz konusu değildir. Muammer ŞAHİN* E-Yaklaşım / Mart 2021 / Sayı: 339 * SMMM ** SMMM Stajyeri [1] T.C. Gelir İdaresi Başkanlığı Samsun Vergi Dairesi Başkanlığı Gelir Kanunları Grup Müdürlüğü, Envantere kaydedilen veya kiralanan araç için yapılan harcamalar ile dış giyim harcamalarının gider olarak dikkate alınıp alınmayacağı hakkında verilen 17.11.2020 Tarih ve 13649056-120.04.01[2018/ÖZE-24]-E.63571 Sayılı özelge. Çevrimiçi: https://www.verginet.net/dtt/11/ozelge-2020-10.aspx Tarih:22.12.2020. [2] T.C. Gelir İdaresi Başkanlığı İstanbul Vergi Dairesi Başkanlığı Gelir Kanunları KDV-ÖTV Grup Müdürlüğü, Serbest meslek erbabının dış giyim harcamalarının vergisel boyutu hakkında verilen 28.06.2019 Tarih ve 39044742-130[Özelge]-E.527225 Sayılı özelge. Çevrimiçi: https://www.verginet.net/dtt/11/ozelge-2019-7.aspx?ozID=2010 Erişim Tarihi: 22.02.2020. [3] T.C. Gelir İdaresi Başkanlığı İstanbul Vergi Dairesi Başkanlığı Mükellef Hizmetleri Usul Grup Müdürlüğü, Serbest meslek erbabının dış giyim harcamalarının mesleki kazancın tespitinde indirim konusu yapılıp yapılamayacağı ile ofis mobilyaları için amortisman uygulanıp uygulanmayacağı hakkında verilen 02.06.2014 Tarih ve 11395140-105[313-2012/VUK-1- ...]-1546 Sayılı özelge. Çevrimiçi: https://vergidosyasi.com/2020/02/08/ozelge-meslek-mensubu-giyim-harcamasini-mesleki-kazancindan-indirim-konusu-yapabilir-mi/ Tarih:22.12.2020. [4] T.C. Gelir İdaresi Başkanlığı Trabzon Vergi Dairesi Başkanlığı Mükellef Hizmetleri Grup Müdürlüğü,
[5] Ahmet KARABIYIK, Ceket, gömlek gider yazılamıyor, Çevrimiçi: https://www.hurriyet.com.tr/yazarlar/ahmet-karabiyik/ceket-gomlek-gider-yazilamiyor-40584329 Erişim Tarihi: 25.12.2020. |