Kurum kazanç farkına bağlı kâr üzerinden tevkif edilmesi gereken gelir (stopaj) vergisinin zamanında tahakkuk ettirilmemesinin vergi ziyaını oluşturduğu, dolayısıyla kârın komisyon karşılığı fatura düzenlenmek suretiyle elde edilmiş olmasının belirtilen duruma etkisinin olmayacağı, bu durumda vergi ziyaına 213 sayılı VUK'un 359. maddesinde sayılan fiillerle sebebiyet verilmemiş olacağından söz konusu vergi üzerinden üç kat vergi ziyaı cezası kesilmesinde hukuka uygunluk bulunmadığı hk.

İstemin Konusu: Danıştay Üçüncü Dairesinin bozma kararına uyulmaksızın ilk kararda ısrar edilerek verilen kararın Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulun'ca bozulması üzerine söz konusu bozma kararı uyarınca davayı yeniden inceleyen Kocaeli 1. Vergi Mahkemesinin 30.09.2019 tarih ve E:2019/1000, K:2019/1068 sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

Dava Konusu İstem: Davacı şirket adına, sahte fatura düzenlemek suretiyle komisyon geliri elde ettiği yolunda saptamalar içeren vergi tekniği raporuna atıfla tanzim edilen vergi inceleme raporuna dayanılarak 2011 yılının Nisan-Haziran dönemi için re'sen salınan üç kat vergi ziyaı cezalı gelir (stopaj) vergisinin kaldırılması istemine ilişkindir.

İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti: Dava konusu tarhiyatın matrahı yönünden bağlı olduğu davacı adına 2010 yılı için salınan vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisine karşı açılan davada verilen Mahkemelerinin 30.09.2019 tarih ve E:2019/1002, K:2019/1067 sayılı kararıyla; tarhiyatın, %2 oranındaki komisyon gelirine isabet eden kısmı yönünden davanın reddedildiği, bu tutarı aşan tarhiyatın ise kaldırıldığı dikkate alındığında, satış hasılatının %2'si esas alınarak yapılan cezalı vergilendirmede hukuka aykırılık olmadığı; bu tutarı aşan kısmının ise hukuka aykırı düştüğü gerekçesiyle tarhiyat azaltılmıştır.

Temyiz Edenlerin İddiaları: Davacı tarafından, komisyon geliri elde edildiği hususu somut olarak ortaya konulmaksızın yapılan tarhiyatın hukuka aykırı olduğu ileri sürülerek kararın aleyhe olan hüküm fıkrasının bozulması istenilmektedir.

Davalı idare tarafından, sahte fatura ticareti yaptığı saptanan davacı adına salınan cezalı vergide hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek kararın aleyhe olan hüküm fıkrasının bozulması istenilmektedir.

Tarafların Savunması: Taraflarca savunma verilmemiştir.

Karar: Davacı şirket adına, sahte fatura düzenlemek suretiyle komisyon geliri elde ettiği yolunda saptamalar içeren vergi tekniği raporuna atıfla tanzim edilen vergi inceleme raporuna dayanılarak 2011 yılının Nisan-Haziran dönemi için re'sen üç kat vergi ziyaı cezalı gelir (stopaj) vergisi salındığı anlaşılmıştır.

213 sayılı Kanun'un 341. maddesinde vergi ziyaının, mükellefin veya sorumlunun vergilendirme ile ilgili ödevlerini zamanında yerine getirmemesi veya eksik yerine getirmesi yüzünden, verginin zamanında tahakkuk ettirilmemesini veya eksik tahakkuk ettirilmesini ifade ettiği, şahsi, medeni haller veya aile durumu hakkında gerçeğe aykırı beyanlar ile veya sair suretlerle verginin noksan tahakkuk ettirilmesine veya haksız yere geri verilmesine sebebiyet vermenin de vergi ziyaı hükmünde olduğu, 344. maddesinde ise 341. maddede yazılı hallerde vergi ziyaına sebebiyet verildiği takdirde, mükellef veya sorumlu hakkında ziyaa uğratılan verginin bir katı tutarında vergi ziyaı cezası kesileceği, vergi ziyaına 359. maddede yazılı fiillerle sebebiyet verilmesi halinde bu cezanın üç kat olarak uygulanacağı kurala bağlanmıştır.

Temyiz istemlerine konu edilen Vergi Mahkemesi kararının; satış hasılatının %2'sine isabet eden bir kat vergi ziyaı cezalı gelir (stopaj) vergisi yönünden davanın reddine ilişkin hüküm fıkrası ile bu tutarı aşan kısmının kaldırılmasına ilişkin hüküm fıkrası aynı hukuksal nedenler ve gerekçeyle Dairemizce de uygun görülmüştür.

Uyuşmazlık konusu olayda olduğu gibi kurum kazanç farkına bağlı kâr üzerinden tevkif edilmesi beklenen gelir (stopaj) vergisinin zamanında tahakkuk ettirilmemesi vergi ziyaını oluşturmaktadır. Dolayısıyla, üzerinden tevkifat yapılması beklenen kârın komisyon karşılığı fatura düzenlemek suretiyle elde edilmiş olmasının belirtilen duruma etkisinin olmayacağı açıktır.

Bu durumda vergi ziyaına 213 sayılı Kanun'un 359. maddesinde sayılan fiillerle sebebiyet verilmediği görüldüğünden gelir (stopaj) vergisi üzerinden vergi ziyaı cezasının üç kat kesilmesi hukuka uygun düşmediğinden Vergi Mahkemesi kararının, vergi ziyaı cezasının bir katı aşan kısmı yönünden davanın reddine ilişkin hüküm fıkrasının bozulması gerekmiştir.

Açıklanan nedenlerle; davacı temyiz isteminin kısmen reddine, temyize konu Vergi Mahkemesi kararının; satış hasılatının %2'sine isabet eden bir kat vergi ziyaı cezalı gelir (stopaj) vergisi yönünden davanın reddine ilişkin hüküm fıkrasının onanmasına, davacı temyiz isteminin kısmen kabulüne, Kararın; vergi ziyaı cezasının, gelir (stopaj) vergisinin bir katı tutarını aşan kısmı yönünden davanın reddine ilişkin hüküm fıkrasının
bozulmasına, davalı idare temyiz isteminin reddine, Kararın; bir kat vergi ziyaı cezalı gelir (stopaj) vergisinin, satış hasılatının %2'sini aşan kısmının kaldırılmasına ilişkin hüküm fıkrasının onanmasına, 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, oyçokluğuyla karar verildi.(*)

(*)  KARŞI OY: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar Vergi Dava Dairesi kararının dayandığı hukuksal nedenler ve gerekçe karşısında, kararın bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddi gerektiği oyuyla karara katılmıyorum.

(*)  KARŞI OY: Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, temyize konu mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği görüşüyle Dairemiz kararına katılmıyorum.

(*)  KARŞI OY: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar bozulması istenen kararın, vergi ziyaı cezasının bir katı tutarını aşan kısmına ilişkin hüküm fıkrasının dayandığı hukuksal nedenler ve gerekçe karşısında istemin kabulünü gerektirecek durumda bulunmadığından, değinilen hüküm fıkrasına yöneltilen temyiz isteminin reddi ve sözü edilen hüküm fıkrasının onanması gerektiği oyuyla Daire kararına bu kısım yönünden katılmıyorum.