Domuz gribinde kayıp sayısı her geçen gün arttıkça, oluşan tedirginlik şirketleri de ek önlem almaya sevk etti. Dezenfektanlar, termal kamera alımı, afişlerle bilgilendirme, maske zorunluluğu, tokalaşma-öpüşme yasağı gibi. Ayrıca çalışanları için ilaç alan veya hastalandığında çalışanının hastanedeki tedavi masraflarını karşılayan işletmeler de var.

Çalışanlarının sağlığına destek olan işletmeler için bir uyarımız var yalnız. Çalışanının ilaç veya muayene masraflarını üstlenen her işletme, bu masraflar üzerinden ayrıca ek vergi ödemek durumunda. Ek vergiyi duyan birçok işletmeci "Nasıl olur bu, tedaviye destek olduğum için cezalandırılıyor muyum" diyecektir.

Yanlış anlaşılmasın. Vergi mevzuatımızda ilaca, aşıya, tedaviye özel ek bir vergi yok tabii ki. Vergi şuradan kaynaklanıyor. Maliye, işletmelerin çalışanlarına yaptığı tedavi ve ilaç yardımlarını ücret/maaş gibi görüyor ve tedavi bedelinin bordroya dahil edilip üzerinden vergi hesaplanarak (çalışanın tabi olduğu vergi oranına göre-yüzde 15 ila 35) ödenmesini istiyor.

Maliye istiyor dedim, yasa demedim farkındaysanız. Maliye'nin muktezalarında (*) çalışanlara yapılan sağlık yardımları vergiye tabi görülürken, Gelir Vergisi Kanunu'nda (GVK) ise bu konuda vergi istisnası var. GVK'nın 25. Maddesi'nde hastalık nedeniyle verilen tazminat ve yapılan yardımların vergiden müstesna olduğu belirtilmiş.

Tekrar değerlendirilmeli
Maliye'nin, işverenlerin çalışanları için yaptıkları sağlık harcamasını istisna kapsamında görmemesinin nedeni, yasanın tanıdığı bu hakkın kötüye kullanılmasının önüne geçmek olmalı. "Çalışanın tedavisiyle ilgili olan olmayan keyfi sağlık harcamaları da işletmenin giderlerinin içine dahil edilebilir" düşüncesiyle veya "Çalışanlara verilen ücretin bir kısmı (bu tip sağlık harcamaları adı altında) vergisiz bırakılabilir" düşüncesiyle tedavi yardımları 25'inci Madde'deki istisna kapsamında görülmüyor muhtemelen. Ancak bu yaklaşımdan da çalışanının tedavisine destek olan işveren zarar görüyor bu kez. Gerçekten de çalışanının sağlığı için harcama yapan işletmeler, tedavi masraflarına ek olarak Gelir Vergisi stopajı ödemek durumunda kalıyor.

Maliye'nin, bu tip sağlık harcamalarının ücret gibi görülmeden (vergilendirilmeden) gider yazılabilmesi için konuyu tekrar değerlendirmesinde yarar var. İşletmelerin yapacakları sağlık harcamalarından yalnız çalışanlar değil, aynı zamanda koruyucu özelliği de düşünüldüğünde tüm toplum yararlanmış oluyor. Maliye, çalışanlarının sağlığıyla ilgisi olmayan harcamalarını da gider yazmak isteyen kötü niyetlileri ayırt edebilmek içinse yeni şartlar öne sürebilir. Fatura veya fişe ek olarak ispat edici başka belgeler de (reçete, pos cihazı slipi, sağlık hizmeti sunan kurumdan ek yazı) isteyebilir mesela.

(*) İstanbul Vergi Dairesi Başkanlığı (İVDB), 16.07.2008, 15709 sayılı mukteza ve İVDB, 14.09.2005 tarih ve B.07.4.DEF.0.34.ll/KVK-13 sayılı mukteza

http://www.referansgazetesi.com/haber.aspx?YZR_KOD=148&HBR_KOD=133408